Jojanneke Dekens

Deventer, 9-1-2019

Inspiratie van de afgelopen tijd

Ik maak vaak veel foto’s onderweg. Graag wil ik de dingen die mij verwonderen of inspireren nog even bij me houden. Als ik na een tijdje nog steeds denk dat ik er iets mee wil, dan gooi ik deze foto’s niet weg maar bewaar ze op mijn website.

Daarom hierbij weer een verzameling van mijn inspiratie van het afgelopen jaar…

Tijdens de expositie van ‘Studio Drift‘ in het Stedelijk museum, kwam ik deze opstelling tegen. Het is ‘in grondstoffen verdeelde’ materie. Deze keer een Volkswagen Kever. Heerlijk om een voorwerp uitgesplitst te zien in materialen. Bij het werk was nog een lijst te zien met alle materialen die gebruikt waren.

Tijdens een bezoek aan het Groninger museum zag ik werk van Maarten Baas. Hij speelt vaak met de tijd en heeft op vele manieren klokken gemaakt. De klok hieronder is een filmpje waarin elke minuut een nieuwe stempel wordt gedrukt op papier. Met de hand wordt elke nieuwe minuut erin getekend.

Bij een bezoek bij het museum ‘No Hero‘ in Delden, hadden ze een zeer uitgebreid assortiment aan audio-tours. Je zou dezelfde expositie meerdere keren kunnen langslopen met de verschillende ingesproken teksten. Nog leuker was het om met drie personen (zoals ik heb gedaan) elk een andere tour te kiezen en dan bij de werken eerst zelf te luisteren en daarna aan elkaar te vertellen wat er gezegd is. Het werk krijgt hierdoor een diepere betekenis.

In het Rijksmuseum Twenthe hing een werk van Berend Strik. Het hing een beetje vergeten in een hoekje, maar was voor mij erg pakkend. De tegenstellingen, de overeenkomsten, alsook de problematiek die de (niet alleen) katholieke kerk heeft met misbruik. Allesomvattend.

Afgelopen jaar bezocht ik ook KunstaanZ, waar een expositie was te zien van een nieuwe lichting kunstenaars. Het werk van Jacco Jansen sprak me aan omdat hij ook werkt met cyano-type. Hierbij smeer je een voorwerp (papier, stof, hout, etc) in met een lichtgevoelige emulsie. En dan leg je er een voorwerp overheen. Daar komt dan geen licht doorheen en na afspoelen ontstaat hierdoor de afbeelding van het voorwerp. Jacco heeft op grote doeken luxaflex-gordijnen gelegd. Wat overblijft zijn gordijnen, die licht doorlaten of juist niet….

in Londen heb ik meerdere musea bezocht en een werk wat ik echt wilde onthouden was het werk van Bela Kolarova. In eerste instantie zag je allerlei paperclips op een rijtje. Maar als je beter keek zag je opeens een figuur ontstaan! Doordat er in een patroon allemaal paperclips waren omgedraaid ontstond dit figuur. Erg simpel, maar des te indrukwekkender.

        

Een werk dat me het meest is bijgebleven is ‘The Clock 2010’ van Christian Marclay. Het is een 24-uur durende video gemaakt uit duizenden clips die allemaal naar tijd refereren. Het is een reis door de historie van speelfilms, maar tegelijkertijd ook een daadwerkelijke klok. Het heeft drie jaar geduurd om dit werk te maken, waarbij assistentes heel veel films hebben gekeken en te gebruiken materiaal hebben verzameld. Al dit materiaal bevat tijdsmomenten. Christian heeft  daarna al dit materiaal verzameld en achter elkaar gezet. Als bezoeker kijk je realtime naar de tijd, maar dus ook naar allemaal stukjes film. Soms herken je een film, soms ook niet. Het werk is een continue herinnering dat de tijd voorbij gaat, maar ook het vasthouden en laten zien van de ritmes van de dag. We moesten aardig lang wachten totdat we naar binnen konden en daar was een enorme zaal te zien met wel meer dan 100 sofa’s. Je zocht een leeg plekje op en kon blijven zitten totdat je geen zin meer had. Het was indrukwekkend, grappig en bijzonder. Ik zou zo een aantal uur kunnen blijven zitten. Ik heb helaas geen film of foto gemaakt van het werk (dat mocht ook niet).

Hieronder een aantal beelden die mijn aandacht vast hebben gehouden (in musea, in de natuur, onderweg). Soms weet ik nog wat mijn gedachte was, soms ook niet.

een suikerberg (MAS-Antwerpen)

 keramiek en touw

achter de naaimachine…

 Londen: truffels onder stolpen

Eindelijk het werk van Sir Francis Bacon gezien!

Een multomap van beton

 Verontrustend werk in Londen

afbeelding en op het glas met verf een tekst

 mooie manier van gebruik waterverf

rubber of latex werk

mooi uitzicht in Deventer

op glas zeefdrukken

 opgezette dieren bewerken

 maskers van keramiek

Een werk dat me erg aansprak toen ik de Kunsthal bezocht, was het werk van Zilvinas Kempinas. De expositie ging over beweging (honderd jaar kinetische kunst). Het was een erg drukke expositie (veel licht en geluid), maar het werk van Zilvinas Kempinas sprong er gelijk uit. Stil, indrukwekkend en eenvoudig.

 

 

 

Deventer, 6-1-2019

Inspirerende kunstenaars: expositie in de Museumfabriek

Ergens in 2018 ben ik naar de Museumfabriek geweest (voorheen was dit de Twentse Welle) en daar was een expositie over kriebelbeestjes. Toen ik van de week mijn computer ging updaten, kwam ik nog foto’s tegen van dit bezoek en wilde dit graag nog even met jullie delen.

 

Bij binnenkomst waren er enorme indrukwekkende foto’s te zien van Levon Biss. De serie ‘microsculpturen’ is een fotografische studie waarbij insecten duizenden keren zijn uitvergroot. Biss gebruikte hiervoor de insectencollectie van het universiteitsmuseum Oxford. Elke foto is gemaakt van 8.000 afzonderlijke foto’s, waarbij ieder afzonderlijke deeltje van het insect vanuit alle mogelijke hoeken en met verschillende belichtingen is gefotografeerd. De foto’s zijn ongeveer 1,5 x 2 meter groot, waardoor het lijkt alsof je door de microscoop kijkt naar levende wezens van een andere planeet.

Er was ook een grote verzameling opgeprikte insecten te bewonderen, zoals je die vaak ziet in natuurmusea. Heerlijk om te kijken, te vergelijken en te bewonderen.

 

Daarnaast waren er nog een flink aantal terraria met ‘rare’ insecten: kakkerlakken, wandelende bladeren en takken en grote kevers. De verzorgers van deze dieren konden veel uitleg geven en dat was erg informatief.

Alhoewel de grootte van de expositie wat tegenviel, waren de werken die er waren erg fijn om te bestuderen. Dus het was zeker de moeite waard.

Deventer, 19-12-2018

Inspirerende kunstenaars: Studio 212 Fahrenheit

Afgelopen weekend was ik in Groningen en heb nu eens niet het Groninger museum bezocht, maar GRID. Het grafisch museum huisvest meerdere werkplaatsen, een drukkerij, boekbinderij en wisselende tentoonstellingen. En voor een van die wisselende tentoonstellingen ging het mij om: BLOCBIRDS van Studio 212 Fahrenheit.

25 (soms) kleurrijke vierkante afbeeldingen. Sommigen zijn licht herkenbaar, sommige totaal niet.

Als je drie stappen naar achteren zet, kom je een vitrinekast tegen met hetzelfde grid als de afbeeldingen aan de muur. Maar hier zijn totaal andere (soms) kleurrijke ‘afbeeldingen’ te zien.

elke vogel in het grid correspondeert met een afbeelding op de muur en nu zijn de vogels ineens heel herkenbaar geworden! Je kunt zo raden welke vogel bij welke afbeelding hoort.

BLOCBIRDS gaat over de verborgen schoonheid van de vogels om ons heen. Pas als je echt gaat kijken dan zie je het: het percentage kleur, de verhoudingen ten opzichte van elkaar en de plaatsing van de kleuren geeft iedere vogelsoort z’n unieke kenmerkende uniform.

Herken jij: appelvink, winterkoning, bijeneter, wilde eend, blauwborst, vuurgoudhaan, boomklever, vink, ekster, roodborstje, gaai, putter, goudvink, pimpelmees, grauwe klauwier, pestvogel, groenling, koolmees, groene specht, kauw, grote bonte specht, ijsvogel, hop, houtduif, huismus?

Deventer, 9-12-2018

Pakje Kunst: de expositie

Afgelopen vrijdag, 7 december, was het dan eindelijk zover: de expositie van PakjeKunst!

Maandenlang heb ik al gewerkt naar deze dag en vrijdag was dan eindelijk de feestelijke opening. Op donderdag en vrijdagmiddag kon elke deelnemer hun werk inleveren, waarna er op vrijdagmiddag alle werken opgehangen konden worden. Met hulp van Marina Ruempol, Annakarina ter Horst en Gea Zieverink ging het erg vlot en waren we zelfs ver op tijd klaar!

Met het ophangen hebben AnnaKarina en Marina zich bezig gehouden en ze hebben zich hierbij heel praktisch laten leiden door de spijkertjes die nog in de muur zaten. Van daaruit hebben ze gepast en gemeten totdat alles naar hen tevredenheid een goede plek had gekregen. Gea Zieverink heeft zich vooral beziggehouden met de veiling. Het geordend en mooi neerleggen van al deze werkjes en de benummering. Die benummering kon toen inmiddels ook voor het grotere werk van start, waardoor alles op tijd klaar was. Ik heb me bezig gehouden met het werk innemen van deelnemers die dat nog moesten doen, zorgen dat alles in goede banen geleid werd, de juiste kunstenaar bij het juiste werk aanwijzen en voor versnaperingen zorgen natuurlijk!

En waar we eerst hadden bedacht om het driedimensionale werk in een aparte vitrinekast te etaleren, vonden we alles bij elkaar toch een mooiere oplossing. Daarom hebben we ook gebruik gemaakt van de ‘trappen’ onderaan de expositiemuren. Hierdoor is er een goed geheel ontstaan.

En de vitrinekast van de veiling staat ietsje om de hoek, maar dat is nu eenmaal niet anders. Maar de veilingformulieren werden al snel gevonden en er is al aardig wat geboden op verschillende werkjes!

De opening verliep heel voorspoedig: er waren veel deelnemers gekomen (ik schat zo ongeveer 23 van de 26 deelnemende kunstenaars) en die hadden natuurlijk familie en vrienden meegenomen! Chrisjan (de eigenaar van Praamstra) had een mooi beginwoord gehouden, waarna ik zelf ook wat kon zeggen. Natuurlijk Chrisjan voor de mogelijkheid dat PakjeKunst bij Praamstra kan zijn, alle deelnemers voor de samenwerking en mijn hulpjes voor het inrichten van de expositie. En ook bijzonder: er zijn al zelfs twee werken verkocht tijdens de opening.

Kortom: Kom snel kijken bij Praamstra te Deventer om alle werken te bekijken, te bieden op een veilingwerkje (dat kan nog gedurende de hele expositieperiode – dus tot en met zondag 6 januari 2019) of om gewoon een pakje kunst te trekken!

Deventer, 2-12-2018

Vliegensvlug deel 4: nieuwe werken

De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het maken van nieuw werk onder het kopje ‘vliegensvlug’. Op mijn website kun je het onderzoek daarvan terugzien, alsook de werken zelf.

En je kunt ook meer teruglezen over het maakproces van de tekeningen van het werk ‘vliegensvlug deel 4’.

Twee van deze werken komen in december bij boekhandel Praamstra te hangen, tijdens de expositie van PakjeKunst. Want alle werken zijn nu ingelijst met vintage/tweedehands lijsten. Elke lijst heeft een bol glas, waardoor de insecten nog beter bestudeerd kunnen worden.

Vliegensvlug 4b (links) en vliegensvlug 4g zijn de twee werken die te zien zullen zijn tijdens de expositie

Vanaf vrijdag 7 december (met een feestelijke opening om 17.00u) tot zondag 6 december zal het werk te zien zijn, naast het werk van 26 andere deelnemers van PakjeKunst uit Deventer.

 

Deventer, 22-11-2018

ze zijn zo plat: in keramiek

De afgelopen weken ben ik bezig geweest met het volgen van keramieklessen bij Edith Madou. Zij heeft haar atelier ook in de Plataan, net zoals ikzelf. Bovendien doet Edith ook mee met PakjeKunst, dus alles is weer heerlijk verweven met elkaar.

Edith prikkelde me enige tijd geleden met de vraag of het een idee was om de serie ‘zwarte vogels blinddruk‘ in klei af te drukken. Om dit uit te zoeken en ook om meer gevoel te krijgen met het werken met klei, had ik besloten om een een serie lessen bij haar te gaan volgen.

De eerste lessen bestonden uit instructie van verschillende manieren van werken met klei. Heel leerzaam, want daarna mocht je zelf aan de slag om deze nieuw aangeleerde technieken toe te passen in een werkstuk waaraan je zelf wilt gaan werken.

Ik heb eerst de grootste linosnede van de zwarte vogels, die van de raaf, in de klei gedrukt. Heerlijk hoe een platte plaat klei direct iets wordt nadat je een linosnede erin hebt gedrukt en weer er vanaf hebt gehaald. Het bakken van de vogel lukte nog maar net, want hij paste nog maar net in de oven.

     

De raaf is prachtig geworden: een dikke plaat klei, erg solide en compact. En bijzonder te zien hoe alle snijlijnen die ik heb gemaakt in het linoleum terug te zien zijn in de klei. De raaf is nu ook geglazuurd en gaat aankomend weekend in de oven. Elke keer is het weer spannend hoe de kleuren van de glazuur werken op de klei en of alles gaat worden hoe ik het in gedachten had. Wellicht ga ik alle vogels die ik heb gemaakt op deze manier behandelen, behalve dat ik dan het glazuren op een andere manier ga aanpakken. Maar mocht dit zo zijn, dan lezen jullie dat hier vast weer iets over.

Daarnaast heb ik een aantal kleine platte padjes in de klei gedrukt. Padjes die ik heb gevonden op straat, of heb gekregen van vrienden die ze op straat hebben gevonden. Voor pakjekunst wil ik proberen er een kleine serie van 15 stuks te maken. Vorige keer had ik ze in de klei gedrukt en waren ze gebakken, gisteravond heb ik ze geglazuurd en worden ze dit weekend weer gebakken.

         

Drie verschillende padjes die allemaal een eigen houding hebben. De voorkanten en achterkanten zijn gebruikt. De kleuren glazuur die ik heb uitgekozen voor de buitenkanten van het werk zijn: vogelei, krokodil en koperbruin.

        

Deventer, 13-11-2018

Vliegensvlug: deel 4

Al enige tijd verzamel ik insecten die ik vind op mijn vensterbank, op straat of die ik krijg van anderen. Sommige van deze insecten heb ik onder de drukpers gelegd en andere heb ik gelamineerd. Van deze laatste serie heb ik dia’s gemaakt en door deze te projecteren op de muur ontstaan er groteske insecten die je heel nauwkeurig kunt bestuderen. Deze insecten heb ik met zwarte pen nagetekend, waardoor er een hele serie van pentekeningen is ontstaan. Een paar heb ik passend gemaakt voor een aantal lijsten die ik heb. Deze lijsten samen zijn ‘vliegensvlug: deel 1’

Hieronder zie je een paar van de eerste tekeningen: zwart/wit, niets meer dan dat

Daarna heb ik een aantal van deze tekeningen met zwart/grijze aquarelverf bewerkt

En als laatste heb ik de tekeningen met bruine aquarelverf bewerkt, op de plekken waarop dit op de dia-projecties ook te zien was. Bovendien heb ik de luchtbellen waarin de insecten (of spinnen) gevangen lijken te zitten ook ingekleurd met blauwe aquarelverf. Hierdoor lijken de beestjes weer te worden opgenomen in de lucht waarin ze eerst zich zo vrij konden bewegen.

Op dit moment zijn deze tekeningen gelijmd op de ondergrond van de lijsten en als deze droog zijn laat ik jullie het resultaat zien van het eindresultaat.

Een of meer van deze lijsten zullen mee gaan doen (en te koop zijn!) tijdens de expositie van PakjeKunst die vanaf vrijdag 7 december te zien zal zijn in boekhandel Praamstra in Deventer.

Dit project is nog lang niet klaar, aangezien er in de zomer van 2019 nog een expositie komt met hetzelfde onderwerp in het Kunsttorentje van Almelo (vliegensvlug: deel 2) en hopelijk komt er ook nog een deel 3!