Jojanneke Dekens

Deventer, 9-12-2018

Pakje Kunst: de expositie

Afgelopen vrijdag, 7 december, was het dan eindelijk zover: de expositie van PakjeKunst!

Maandenlang heb ik al gewerkt naar deze dag en vrijdag was dan eindelijk de feestelijke opening. Op donderdag en vrijdagmiddag kon elke deelnemer hun werk inleveren, waarna er op vrijdagmiddag alle werken opgehangen konden worden. Met hulp van Marina Ruempol, Annakarina ter Horst en Gea Zieverink ging het erg vlot en waren we zelfs ver op tijd klaar!

Met het ophangen hebben AnnaKarina en Marina zich bezig gehouden en ze hebben zich hierbij heel praktisch laten leiden door de spijkertjes die nog in de muur zaten. Van daaruit hebben ze gepast en gemeten totdat alles naar hen tevredenheid een goede plek had gekregen. Gea Zieverink heeft zich vooral beziggehouden met de veiling. Het geordend en mooi neerleggen van al deze werkjes en de benummering. Die benummering kon toen inmiddels ook voor het grotere werk van start, waardoor alles op tijd klaar was. Ik heb me bezig gehouden met het werk innemen van deelnemers die dat nog moesten doen, zorgen dat alles in goede banen geleid werd, de juiste kunstenaar bij het juiste werk aanwijzen en voor versnaperingen zorgen natuurlijk!

En waar we eerst hadden bedacht om het driedimensionale werk in een aparte vitrinekast te etaleren, vonden we alles bij elkaar toch een mooiere oplossing. Daarom hebben we ook gebruik gemaakt van de ‘trappen’ onderaan de expositiemuren. Hierdoor is er een goed geheel ontstaan.

En de vitrinekast van de veiling staat ietsje om de hoek, maar dat is nu eenmaal niet anders. Maar de veilingformulieren werden al snel gevonden en er is al aardig wat geboden op verschillende werkjes!

De opening verliep heel voorspoedig: er waren veel deelnemers gekomen (ik schat zo ongeveer 23 van de 26 deelnemende kunstenaars) en die hadden natuurlijk familie en vrienden meegenomen! Chrisjan (de eigenaar van Praamstra) had een mooi beginwoord gehouden, waarna ik zelf ook wat kon zeggen. Natuurlijk Chrisjan voor de mogelijkheid dat PakjeKunst bij Praamstra kan zijn, alle deelnemers voor de samenwerking en mijn hulpjes voor het inrichten van de expositie. En ook bijzonder: er zijn al zelfs twee werken verkocht tijdens de opening.

Kortom: Kom snel kijken bij Praamstra te Deventer om alle werken te bekijken, te bieden op een veilingwerkje (dat kan nog gedurende de hele expositieperiode – dus tot en met zondag 6 januari 2019) of om gewoon een pakje kunst te trekken!

Deventer, 2-12-2018

Vliegensvlug deel 4: nieuwe werken

De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het maken van nieuw werk onder het kopje ‘vliegensvlug’. Op mijn website kun je het onderzoek daarvan terugzien, alsook de werken zelf.

En je kunt ook meer teruglezen over het maakproces van de tekeningen van het werk ‘vliegensvlug deel 4’.

Twee van deze werken komen in december bij boekhandel Praamstra te hangen, tijdens de expositie van PakjeKunst. Want alle werken zijn nu ingelijst met vintage/tweedehands lijsten. Elke lijst heeft een bol glas, waardoor de insecten nog beter bestudeerd kunnen worden.

Vliegensvlug 4b (links) en vliegensvlug 4g zijn de twee werken die te zien zullen zijn tijdens de expositie

Vanaf vrijdag 7 december (met een feestelijke opening om 17.00u) tot zondag 6 december zal het werk te zien zijn, naast het werk van 26 andere deelnemers van PakjeKunst uit Deventer.

Deventer, 22-11-2018

ze zijn zo plat: in keramiek

De afgelopen weken ben ik bezig geweest met het volgen van keramieklessen bij Edith Madou. Zij heeft haar atelier ook in de Plataan, net zoals ikzelf. Bovendien doet Edith ook mee met PakjeKunst, dus alles is weer heerlijk verweven met elkaar.

Edith prikkelde me enige tijd geleden met de vraag of het een idee was om de serie ‘zwarte vogels blinddruk‘ in klei af te drukken. Om dit uit te zoeken en ook om meer gevoel te krijgen met het werken met klei, had ik besloten om een een serie lessen bij haar te gaan volgen.

De eerste lessen bestonden uit instructie van verschillende manieren van werken met klei. Heel leerzaam, want daarna mocht je zelf aan de slag om deze nieuw aangeleerde technieken toe te passen in een werkstuk waaraan je zelf wilt gaan werken.

Ik heb eerst de grootste linosnede van de zwarte vogels, die van de raaf, in de klei gedrukt. Heerlijk hoe een platte plaat klei direct iets wordt nadat je een linosnede erin hebt gedrukt en weer er vanaf hebt gehaald. Het bakken van de vogel lukte nog maar net, want hij paste nog maar net in de oven.

De raaf is prachtig geworden: een dikke plaat klei, erg solide en compact. En bijzonder te zien hoe alle snijlijnen die ik heb gemaakt in het linoleum terug te zien zijn in de klei. De raaf is nu ook geglazuurd en gaat aankomend weekend in de oven. Elke keer is het weer spannend hoe de kleuren van de glazuur werken op de klei en of alles gaat worden hoe ik het in gedachten had. Wellicht ga ik alle vogels die ik heb gemaakt op deze manier behandelen, behalve dat ik dan het glazuren op een andere manier ga aanpakken. Maar mocht dit zo zijn, dan lezen jullie dat hier vast weer iets over.

Daarnaast heb ik een aantal kleine platte padjes in de klei gedrukt. Padjes die ik heb gevonden op straat, of heb gekregen van vrienden die ze op straat hebben gevonden. Voor pakjekunst wil ik proberen er een kleine serie van 15 stuks te maken. Vorige keer had ik ze in de klei gedrukt en waren ze gebakken, gisteravond heb ik ze geglazuurd en worden ze dit weekend weer gebakken.

Drie verschillende padjes die allemaal een eigen houding hebben. De voorkanten en achterkanten zijn gebruikt. De kleuren glazuur die ik heb uitgekozen voor de buitenkanten van het werk zijn: vogelei, krokodil en koperbruin.

Deventer, 13-11-2018

Vliegensvlug: deel 4

Al enige tijd verzamel ik insecten die ik vind op mijn vensterbank, op straat of die ik krijg van anderen. Sommige van deze insecten heb ik onder de drukpers gelegd en andere heb ik gelamineerd. Van deze laatste serie heb ik dia’s gemaakt en door deze te projecteren op de muur ontstaan er groteske insecten die je heel nauwkeurig kunt bestuderen. Deze insecten heb ik met zwarte pen nagetekend, waardoor er een hele serie van pentekeningen is ontstaan. Een paar heb ik passend gemaakt voor een aantal lijsten die ik heb. Deze lijsten samen zijn ‘vliegensvlug: deel 1’

Hieronder zie je een paar van de eerste tekeningen: zwart/wit, niets meer dan dat

Daarna heb ik een aantal van deze tekeningen met zwart/grijze aquarelverf bewerkt

En als laatste heb ik de tekeningen met bruine aquarelverf bewerkt, op de plekken waarop dit op de dia-projecties ook te zien was. Bovendien heb ik de luchtbellen waarin de insecten (of spinnen) gevangen lijken te zitten ook ingekleurd met blauwe aquarelverf. Hierdoor lijken de beestjes weer te worden opgenomen in de lucht waarin ze eerst zich zo vrij konden bewegen.

Op dit moment zijn deze tekeningen gelijmd op de ondergrond van de lijsten en als deze droog zijn laat ik jullie het resultaat zien van het eindresultaat.

Een of meer van deze lijsten zullen mee gaan doen (en te koop zijn!) tijdens de expositie van PakjeKunst die vanaf vrijdag 7 december te zien zal zijn in boekhandel Praamstra in Deventer.

Dit project is nog lang niet klaar, aangezien er in de zomer van 2019 nog een expositie komt met hetzelfde onderwerp in het Kunsttorentje van Almelo (vliegensvlug: deel 2) en hopelijk komt er ook nog een deel 3!

Deventer, 31-10-2018

‘Voor een visitekaartje op de eerste rij’

Via wat bevriende kunstenaars ben ik op de hoogte gebracht van een kunstproject van Natascha Waeyen. Ze is een project begonnen genaamd ‘voor een visitekaartje op de eerste rij’.

Als reactie op de opmerking dat ‘je deelname aan een project een prachtig visitekaartje is, en dus eigenlijk geen vergoeding nodig heeft’ is Natascha gaan nadenken over dit fenomeen. Want van visitekaartjes kun je geen huur betalen. Daarom probeert ze middels dit project hier een passend antwoord op te geven.

Ze vraagt kunstenaars om een visitekaartje te maken. De vraag die ze stelt op haar website is: Maak een kunstwerk, gedicht, partituur of een andere kunstvorm ter grootte van een visitekaartje, 85 x 55 mm oftewel 3,35 x 2,17 inches. Voor de mensen die een 3 dimensionaal werken houden we een maximaal dikte van 55 mm oftewel 2,17 inches aan. Voor mensen die met geluid of video werken mag de bijdrage niet korter zijn dan 5,5 secondes en niet langer dan 8.5 secondes.

Toen ben ik aan de slag gegaan. En omdat ik helemaal zit in de geplette insecten en van de daarvan gemaakte dia’s tekeningen maken, vond ik dat mijn visitekaartje in die lijn gemaakt kon worden.

Eerst heb ik het formaat van een visitekaartje uitgemeten en uitgeknipt. Daarna heb ik er ‘kijkgaatjes’ uitgesneden zodat de platte insecten (vlinders deze keer) er precies in zou passen.

Daarna heb ik een soort harmonica-systeem gemaakt waardoor de vijf verschillende ‘ingepakte’ vlinders op verschillende afstanden van elkaar gezet kunnen worden. Naargelang je de kaartjes uit elkaar trekt, of juist meer platdrukt.

Mijn inzending is #63, maar bekijk vooral alle andere inzendingen ook!

Op 4 november is er een presentatie van de tot dan toe ingezonden visitekaartjes tijdens de InBeeld netwerkdag. Daarna gaat het inzamelen van kaartjes gewoon door, want het liefste heeft Natascha wel 1000 kaartjes verzameld!

Deventer, 21-10-2018

Vliegensvlug: deel 2

Vorige week schreef ik een bericht over een nieuwe weg die ik ben ingeslagen: de verwerking van gevonden insecten, onder de noemer ‘vliegensvlug’. Ik heb daarna de stoute schoenen aangetrokken en een plan geschreven voor een expositie in het Kunsttorentje in Almelo. Ik had enige tijd geleden al mijn interesse getoond in exposeren, maar kon steeds maar niets bedenken.

Het kunsttorentje in Almelo is een openbare expositieruimte en sinds 1995 wordt het gebruikt door kunstenaars om hun werk te laten zien. Stichting Nieuwe Twentse Kunst is verantwoordelijk voor het expositieprogramma. De bedoeling van deze stichting is dat nietsvermoedende mensen opeens worden geconfronteerd met kunst, omdat ze simpelweg langs het torentje lopen en verschillende installaties te zien krijgen gedurende het jaar. Je hoeft niet naar een museum om kunst te zien en iedereen kan het zien. Hun doel is ‘haal dit publiek even uit hun dagelijkse gedachtenstroom, bied ze een ander perspectief of nieuwe ervaring, maak ze nieuwsgierig naar iets onbekends of iets anders”.

Totdat de insecten opeens op papier waren gekomen en de vertaling naar een idee voor het torentje opeens heel snel opkwam. Dus ben ik gaan zitten om een plan te schrijven. En dat is toch niet zo makkelijk: je wilt duidelijk zijn, je visie overbrengen en een beeld kunnen schetsen van je werk terwijl het nog helemaal niet ‘echt’ gemaakt is. Want speciaal voor het kunsttorentje maak ik een speciale serie, genaamd: vliegensvlug, deel 1′.

Een deel van de tekst uit mijn voorstel:

De gevonden insecten verwerk ik op verschillende manieren in mijn werk. Voor het Kunsttorentje in Almelo heb ik het plan om een serie zwarte lijntekeningen van platgedrukte insecten te maken die alle ramen van het torentje zullen bekleden. De tekeningen zullen gemaakt worden op doorschijnende sheets/plastic, waardoor de insecten weer opgenomen lijken te worden in de lucht. De kleinste tekening zal op A3 formaat worden gemaakt, de rest groter, waardoor er een soort vervreemding ontstaat, aangezien de insecten op monsterachtige groottes zullen worden weergegeven. Bij mooi weer zullen de tekeningen ook een schaduw achterlaten op de muren en op de grond, wat een hele mooie bijkomstigheid zou zijn vanwege het vervreemdende effect hiervan.

En dan stuur je ook nog wat beeldmateriaal mee en begint het wachten. Vinden ze het een goed idee? Snappen ze wat ik wil doen? En wat ik wil zeggen met mijn werk? Is het haalbaar?

En toen kreeg ik opeens een mailtje met het bericht dat ze het een leuk idee vinden en dat ik in de zomer van 2019 twee maanden mijn werk in het torentje mag gaan exposeren. Dus ik heb nog genoeg tijd om een keertje langs te gaan om het torentje nauwkeurig te bekijken, dingen uit te proberen voor het uiteindelijke werk en natuurlijk ook te genieten van het feit dat mijn ideeen blijkbaar in de smaak vallen bij de curator(s) van het kunsttorentje!

Ik vind het erg leuk om alvast na te denken over mijn werk en na te denken hoe ik het publiek op de een of andere manier kan betrekken bij mijn werk. Gelukkig heb ik nog aardig lang de tijd om hierover na te denken!

Deventer, 16-10-2018

Ze zijn zo plat: insecten gevangen in lucht

Na een lange tijd sparen had ik een aardige verzameling dode insecten. Gevonden in de vensterbank, in de hoek van de kamer of in het atelier van een collega.

En toen was daar eindelijk de tijd gekomen om met al die insecten iets te gaan doen. Een flink aantal heb ik onder de drukpers tussen twee papiertjes gelegd. De pers heel strak ingesteld en hierdoor zijn er een soort diepdrukken (blinddrukken) ontstaan. Sommige zijn kleine pareltjes geworden, sommige herken je totaal niet meer terug als insect.

Met de tweede lading heb ik iets heel anders gedaan en daarover wil ik nu meer gaan vertellen. Deze insecten heb ik geplet en gelamineerd. Omdat ik nog niet wist wat ik ermee wilde doen, heb ik ze ook nog gescand. Daarna heb ik de gelamineerde insecten in een dia-lijstje gestopt en kon ik een gezellig avondje dia’s gaan kijken! De insecten konden groter of kleiner worden afgebeeld, en sommige delen van de insect waren zichtbaarder dan andere. Door op papier deze vormen over te trekken, zijn er (soms hele (on)herkenbare) nieuwe insecten ontstaan.

Hoe nu verder weet ik nog niet precies: kleur toevoegen of zijn ze zo goed? De ingescande insecten zijn ook het laten zien waard, wellicht een soort combinatie van beide? Ik ga er de komende tijd over nadenken…