Jojanneke Dekens

Deventer, 9-1-2019

Inspiratie van de afgelopen tijd

Ik maak vaak veel foto’s onderweg. Graag wil ik de dingen die mij verwonderen of inspireren nog even bij me houden. Als ik na een tijdje nog steeds denk dat ik er iets mee wil, dan gooi ik deze foto’s niet weg maar bewaar ze op mijn website.

Daarom hierbij weer een verzameling van mijn inspiratie van het afgelopen jaar…

Tijdens de expositie van ‘Studio Drift‘ in het Stedelijk museum, kwam ik deze opstelling tegen. Het is ‘in grondstoffen verdeelde’ materie. Deze keer een Volkswagen Kever. Heerlijk om een voorwerp uitgesplitst te zien in materialen. Bij het werk was nog een lijst te zien met alle materialen die gebruikt waren.

Tijdens een bezoek aan het Groninger museum zag ik werk van Maarten Baas. Hij speelt vaak met de tijd en heeft op vele manieren klokken gemaakt. De klok hieronder is een filmpje waarin elke minuut een nieuwe stempel wordt gedrukt op papier. Met de hand wordt elke nieuwe minuut erin getekend.

Bij een bezoek bij het museum ‘No Hero‘ in Delden, hadden ze een zeer uitgebreid assortiment aan audio-tours. Je zou dezelfde expositie meerdere keren kunnen langslopen met de verschillende ingesproken teksten. Nog leuker was het om met drie personen (zoals ik heb gedaan) elk een andere tour te kiezen en dan bij de werken eerst zelf te luisteren en daarna aan elkaar te vertellen wat er gezegd is. Het werk krijgt hierdoor een diepere betekenis.

In het Rijksmuseum Twenthe hing een werk van Berend Strik. Het hing een beetje vergeten in een hoekje, maar was voor mij erg pakkend. De tegenstellingen, de overeenkomsten, alsook de problematiek die de (niet alleen) katholieke kerk heeft met misbruik. Allesomvattend.

Afgelopen jaar bezocht ik ook KunstaanZ, waar een expositie was te zien van een nieuwe lichting kunstenaars. Het werk van Jacco Jansen sprak me aan omdat hij ook werkt met cyano-type. Hierbij smeer je een voorwerp (papier, stof, hout, etc) in met een lichtgevoelige emulsie. En dan leg je er een voorwerp overheen. Daar komt dan geen licht doorheen en na afspoelen ontstaat hierdoor de afbeelding van het voorwerp. Jacco heeft op grote doeken luxaflex-gordijnen gelegd. Wat overblijft zijn gordijnen, die licht doorlaten of juist niet….

in Londen heb ik meerdere musea bezocht en een werk wat ik echt wilde onthouden was het werk van Bela Kolarova. In eerste instantie zag je allerlei paperclips op een rijtje. Maar als je beter keek zag je opeens een figuur ontstaan! Doordat er in een patroon allemaal paperclips waren omgedraaid ontstond dit figuur. Erg simpel, maar des te indrukwekkender.

        

Een werk dat me het meest is bijgebleven is ‘The Clock 2010’ van Christian Marclay. Het is een 24-uur durende video gemaakt uit duizenden clips die allemaal naar tijd refereren. Het is een reis door de historie van speelfilms, maar tegelijkertijd ook een daadwerkelijke klok. Het heeft drie jaar geduurd om dit werk te maken, waarbij assistentes heel veel films hebben gekeken en te gebruiken materiaal hebben verzameld. Al dit materiaal bevat tijdsmomenten. Christian heeft  daarna al dit materiaal verzameld en achter elkaar gezet. Als bezoeker kijk je realtime naar de tijd, maar dus ook naar allemaal stukjes film. Soms herken je een film, soms ook niet. Het werk is een continue herinnering dat de tijd voorbij gaat, maar ook het vasthouden en laten zien van de ritmes van de dag. We moesten aardig lang wachten totdat we naar binnen konden en daar was een enorme zaal te zien met wel meer dan 100 sofa’s. Je zocht een leeg plekje op en kon blijven zitten totdat je geen zin meer had. Het was indrukwekkend, grappig en bijzonder. Ik zou zo een aantal uur kunnen blijven zitten. Ik heb helaas geen film of foto gemaakt van het werk (dat mocht ook niet).

Hieronder een aantal beelden die mijn aandacht vast hebben gehouden (in musea, in de natuur, onderweg). Soms weet ik nog wat mijn gedachte was, soms ook niet.

een suikerberg (MAS-Antwerpen)

 keramiek en touw

achter de naaimachine…

 Londen: truffels onder stolpen

Eindelijk het werk van Sir Francis Bacon gezien!

Een multomap van beton

 Verontrustend werk in Londen

afbeelding en op het glas met verf een tekst

 mooie manier van gebruik waterverf

rubber of latex werk

mooi uitzicht in Deventer

op glas zeefdrukken

 opgezette dieren bewerken

 maskers van keramiek

Een werk dat me erg aansprak toen ik de Kunsthal bezocht, was het werk van Zilvinas Kempinas. De expositie ging over beweging (honderd jaar kinetische kunst). Het was een erg drukke expositie (veel licht en geluid), maar het werk van Zilvinas Kempinas sprong er gelijk uit. Stil, indrukwekkend en eenvoudig.

 

 

 

Deventer, 19-12-2018

Inspirerende kunstenaars: Studio 212 Fahrenheit

Afgelopen weekend was ik in Groningen en heb nu eens niet het Groninger museum bezocht, maar GRID. Het grafisch museum huisvest meerdere werkplaatsen, een drukkerij, boekbinderij en wisselende tentoonstellingen. En voor een van die wisselende tentoonstellingen ging het mij om: BLOCBIRDS van Studio 212 Fahrenheit.

25 (soms) kleurrijke vierkante afbeeldingen. Sommigen zijn licht herkenbaar, sommige totaal niet.

Als je drie stappen naar achteren zet, kom je een vitrinekast tegen met hetzelfde grid als de afbeeldingen aan de muur. Maar hier zijn totaal andere (soms) kleurrijke ‘afbeeldingen’ te zien.

elke vogel in het grid correspondeert met een afbeelding op de muur en nu zijn de vogels ineens heel herkenbaar geworden! Je kunt zo raden welke vogel bij welke afbeelding hoort.

BLOCBIRDS gaat over de verborgen schoonheid van de vogels om ons heen. Pas als je echt gaat kijken dan zie je het: het percentage kleur, de verhoudingen ten opzichte van elkaar en de plaatsing van de kleuren geeft iedere vogelsoort z’n unieke kenmerkende uniform.

Herken jij: appelvink, winterkoning, bijeneter, wilde eend, blauwborst, vuurgoudhaan, boomklever, vink, ekster, roodborstje, gaai, putter, goudvink, pimpelmees, grauwe klauwier, pestvogel, groenling, koolmees, groene specht, kauw, grote bonte specht, ijsvogel, hop, houtduif, huismus?

Deventer, 31-10-2018

‘Voor een visitekaartje op de eerste rij’

Via wat bevriende kunstenaars ben ik op de hoogte gebracht van een kunstproject van Natascha Waeyen. Ze is een project begonnen genaamd ‘voor een visitekaartje op de eerste rij’.

Als reactie op de opmerking dat ‘je deelname aan een project een prachtig visitekaartje is, en dus eigenlijk geen vergoeding nodig heeft’ is Natascha gaan nadenken over dit fenomeen. Want van visitekaartjes kun je geen huur betalen. Daarom probeert ze middels dit project hier een passend antwoord op te geven.

Ze vraagt kunstenaars om een visitekaartje te maken. De vraag die ze stelt op haar website is: Maak een kunstwerk, gedicht, partituur of een andere kunstvorm ter grootte van een visitekaartje, 85 x 55 mm oftewel 3,35 x 2,17 inches. Voor de mensen die een 3 dimensionaal werken houden we een maximaal dikte van 55 mm oftewel 2,17 inches aan. Voor mensen die met geluid of video werken mag de bijdrage niet korter zijn dan 5,5 secondes en niet langer dan 8.5 secondes.

Toen ben ik aan de slag gegaan. En omdat ik helemaal zit in de geplette insecten en van de daarvan gemaakte dia’s tekeningen maken, vond ik dat mijn visitekaartje in die lijn gemaakt kon worden.

Eerst heb ik het formaat van een visitekaartje uitgemeten en uitgeknipt. Daarna heb ik er ‘kijkgaatjes’ uitgesneden zodat de platte insecten (vlinders deze keer) er precies in zou passen.

Daarna heb ik een soort harmonica-systeem gemaakt waardoor de vijf verschillende ‘ingepakte’ vlinders op verschillende afstanden van elkaar gezet kunnen worden. Naargelang je de kaartjes uit elkaar trekt, of juist meer platdrukt.

Mijn inzending is #63, maar bekijk vooral alle andere inzendingen ook!

Op 4 november is er een presentatie van de tot dan toe ingezonden visitekaartjes tijdens de InBeeld netwerkdag. Daarna gaat het inzamelen van kaartjes gewoon door, want het liefste heeft Natascha wel 1000 kaartjes verzameld!

Deventer, 1-8-2018

Inspirerende kunstenaars: Pakje Kunst op Lowlands

Pakje Kunst op Lowlands!

Pak je kunst op Lowlands!

PakjeKunst begint zo langzamerhand een begrip te worden. Niet alleen in heel Nederland, maar zeker wel in Deventer. En aangezien er tijdens het Lowlands-festival in augustus ook pakjes kunst getrokken kunnen worden uit een automaat…wilde ik jullie even laten weten van wie uit Deventer je een klein uniek kunstwerkje kunt kopen.

AnnaKarina ter Horst heeft beestjes gemaakt, die eigenlijk bij elkaar horen. Zoek de andere helft tijdens het festival bij elkaar.

Carla Dijk maakt raku-gestookte huisjes van keramiek. Aan de zwaarte van het doosje kun je vaak al raden dat je iets van haar hebt.

Edith Madou is een keramiste die zich laat inspirerend door het water: de zee, de rivier, de vissen, bootjes.

Floor Coolsma maakt kleine series en deze keer zitten er wel hele bijzondere insecten bij.

Gustave Nouel is een schilder die zich laat inspireren door de mens an sich.

Guido Orsetti combineert zijn kunstenaarschap met zijn werk als designer. Kleurrijke houten objecten zijn het geworden.

Heidy Masman is schilder en heeft een bijzonder kleurpalet gebruikt voor haar werkjes. Vorm en kleur zijn de woorden die in mij opkomen.

Jojanneke Dekens laat je de dode insecten die je normaal opzuigt en weggooit nog even langer bij je dragen.

Joke Proper schildert kleurrijke mini-portretjes.

Lyza Mazur is illustratrice en heeft feestelijke broches gemaakt.

Myrthe van den Heijkant is graficus en heeft zeefdrukjes met minimale kleur gemaakt.

Marina Ruempol is fotografe en heeft humoristische portretten ingeleverd.

Stijn van Baalen is fotograaf en maakt veel foto’s tijdens concerten. Deze zijn dan ook terug te vinden in het automaat op Lowlands.

Saskia Keuris is schilder, maar werkt ook vaak met collage-technieken. Deze keer heeft ze de laatste techniek gebruikt.

Tim Allen is veelal natuurfotograaf en heeft een aantal kleurrijke landschappen ingeleverd.

Willemien van Gurp werkt met gescheurd papier als uitgangspunt en daaruit ontstaan allerlei leuke diertjes.

 

Deventer, 19-7-2018

Inspirerende kunstenaars: Studio Drift

Afgelopen weekend was een ronduit cultureel weekendje: zaterdag ben ik naar het stedelijk museum geweest en heb daar een overzichtstentoonstelling van studio Drift bezocht. De tentoonstelling ‘coded nature’ is de eerste museale solotentoonstelling van het ontwerpduo Lonneke Gordijn en Ralph Nauta.

er zijn vroege werken te zien, maar ook nieuwe nog nooit getoonde werken. Het is een acht-zaals-gevulde expositie geworden die zeer de moeite waard is om te bekijken en vooral te ervaren. bloeiende lampen, zwevende betonblokken, een tot blokken materiaal gereduceerde auto, een zwerm lampvogels…

Vooral de kamer waarin het werkproces getoond werd, sprak me erg aan. ‘Mislukte’ fases, het groeiproces alsook voor hun inspirerende kunstenaars werden laten zien.

 

hieronder drie projecten waarvan ik een filmpje heb gemaakt. Het laat het werk niet zien zoals het in het echt is (dus ga naar amsterdam!!), maar je krijgt wel een sfeerimpressie

 

Deventer, 12-7-2018

Inspirerende kunstenaars: een inspiratie-verzameling

Vandaag eens niet een kunstenaar die mij inspireert, maar een verzameling beelden die ik over een langere tijd heb verzameld.

Wellicht wil ik er ooit iets mee gaan doen, wellicht ook niet.

Ze zitten al even in het mapje ‘inspiratie’ en ik dacht: laat ik ze ook eens delen! Bij sommige foto’s heb ik mijn hersenspinsels erbij gezet

 interessante manier van werk laten zien. Een soort plastic bak. Suggereert diepte

 bijzondere manieren van etaleren

 je doet het in een flesje, kurkje erop en het is gelijk wat

 prachtige verzameling insecten. mooie opgespeld

   eenvoudige manier van ophangen

 diepdruk op aluminiumkarton en dik wit papier

 naderbij verandert je blik op het geheel

 fijne bewaarplekken voor insecten

  kraaltjes, kraaltjes, kraaltjes

 

 bijzondere manier om met tekst om te gaan

 inspirerende manier van werken. Nog eens uitproberen?

opgezette dieren in combinatie met ander werk

   bladeren van papier of juist verven?

 een interieur van papier of juist van stof?

   borduren in mijn vingers: weer oppakken!

Deventer, 24-6-2018

Inspirerende kunstenaars: Christophe Coppens

Ik wist eigenlijk niet wie Christophe Coppens was, maar had zijn werk al wel vaker ‘live’ mogen bewonderen. Dit omdat Roisin Murhpy (een van mijn lievelings-zangeressen) zijn creaties vaak heeft gedragen tijdens optredens. Maar hij maakte ook hoeden en accessoires voor Rhianna, Grace Jones, the Scissor Sisters en Beth Ditto.

Christophe Coppens is opgeleid als theaterregisseur en acteur, maar op 21-jarige leeftijd heeft hij zijn eigen label voor modeaccessoires opgericht. Hij werkte daarna regelmatig samen met internationale modeontwerpers.

Coppens werd opgeleid als theaterregisseur en acteur. Op 21-jarige leeftijd richtte hij zijn eigen label voor modeaccessoires op. Zijn eerste experimentele hoedencollectie werd snel internationaal opgemerkt; in de jaren daarna ontwierp hij volledige collecties accessoires voor mannen en vrouwen en opende hij eigen winkels in Antwerpen, Brugge en Brussel.^[1]

In 2012 heeft hij voorgoed afscheid genomen van de mode, om zich helemaal te kunnen richten op zijn werk als beeldend kunstenaar.